Daarna met de staaf tin/lood aan de slag. De fout die ik eerst maakte was dat ik de staaf verwarmde waardoor het tin echt vloeibaar werd. De kunst bleek om het te vertinnen oppervlak te verwarmen je er met de staaf tin over heen gaat. hierdoor wordt het meer een pasta en is het veel beter re verwerken.
Aangezien ik mijn vet en spatel was vergeten, moet ik het de volgende keer even glad maken :-(
Toen maar verder gegaan met het op maat maken van een plaatje dat ik nog achter de koker moet lassen aan de binnenkant van de wielkast.
Volgende keer meer!